Sta op! Word wakker! Doe iets! Maar hoe dan? is vaak de vraag. Je ziet van alles om je heen gebeuren en bent het met veel niet eens. Aan de andere kant zien anderen niet wat jij ziet en denk je wat kan ik dan doen, straks heb ik het niet bij het rechte eind...
Herken je dit? Iets doen is vaak veel makkelijker dan we denken. Laten we dat denken even vergeten.
Wat voel je?
Wat weet je?
In denken zit onze beperking dat wij als persoon maar alleen zijn en daarmee niets kunnen veranderen. Alleen als de massa opstaat lukt dat. Als de massa die dat nu denkt opstaat zal er meer veranderen dan we kunnen bedenken. Opstaan betekend niet dat we geweldadig gaan doen. Opstaan betekend dat we onze boodschap gaan verkondigen.
Wat is dan je boodschap?
Nou dat wat jij weet wat er gebeurt in de wereld waarvan het merendeel van de mensheid nog niks ziet of nog niet wil zien. Mijn man is sinds een maand gaan kijken naar een tv omroep die nieuws brengt wat de gevestigde media niet brengt. Voor mij, ik zeg altijd tegen hem dat ondanks dat we het niet eens zijn met hoe de wereld in elkaar steekt en dat we lijnrecht in onze standpunten staan hierover, hij in tegenstelling tot mij niet eens de moeite neemt om alle standpunten van allerlei kanalen te ontvangen. Dus nu kijkt hij deze nieuws overzichten.
Dat lijkt natuurlijk niet veel maar als je ziet waar hij vandaan kwam en waar ik vandaan kwam is dat groots te noemen. Al sinds februari 2020, dat hij van zijn bedrijf thuis moest werken ivm zijn verkoudheid en andere C-Vi-rus gevallen staan wij totaal anders in wat we weten en wat er gebeurt in de wereld. Waar hij jaren meedeed met de hysterie van alles stond hij absoluut potdicht voor enige andere informatie en was hij op zijn minst gezegd best denigrerend als ik iets anders zei. (W)appies zei hij dan en als dat zo is dan moeten er zoveel poppetjes meespelen dat kan nooit... Al dat ik kon doen was mijn mond houden en heel af en toe iets proberen door te geven.
Mijn mond hield ik in die jaren ook naar mijn ouders, mijn zussen en hun gezinnen en in grote mate naar mijn oudste zoon. Mijn twee jongste zonen stonden af en toe wel open voor een gesprek. Af en toe was niet omdat ze er niet aan wilde maar gewoon puur omdat ze 18 zijn en beide geen interesse in politiek hebben (ook omdat er volgens hun belachelijk veel geld gaat naar de politiek) of de gehele wereldse misere hebben. Ze wisten dat zij geen (P)rik wilden hebben en enig ander gedoe rondom dit alles. Nu jaren later hebben we steeds meer gesprekken waarin ze weten te vertellen hoe bepaalde dingen in elkaar steken zonder dat ik in de meeste gevallen daar eerder over heb gesproken. Praten erover is wel een manier om op te staan. Om iets te doen hoe slecht mensen het ook kunnen ontvangen. Kleine porretjes, kleine stukjes informatie, kleine vragen naast het vele zwijgen.
Het is helaas voor onze breinen teveel om alles wat er gebeurt klakkeloos aan te nemen doordat het soms zo gruwelijk is dat we onszelf daarvoor beschermen en blokken. Mijn man zei door naar 2 afleveringen te kijken van die omroep; "als ik dit met geloven dan vergaat de gehele wereld en kunnen we niets en niemand meer vertrouwen". Natuurlijk gekscherend vanuit hem en wat als dat wat hij zegt nu juist is wat er speelt. We vertrouwen teveel op zogenaamde gezag hebbende maar die gezag hebbende sluizen wel miljoenen, zelfs miljarden weg naar allerlei andere dingen dan voor de eigen mensen. En in mijn optiek word gezegd waar het voor is maar beland het geld op hele andere rekeningen. Maar dat is een verhaal voor een andere keer.
Sta op betekend wacht niet meer af. Ga in gesprek. Ga op onderzoek. Vergaar je eigen informatie overal vandaan. Zelfs in groepen waar je denkt dat mensen weten wat er speelt en er mee bezig zijn om dit te veranderen zit soms een andere boodschap. Zitten soms dezelfde groeperingen achter van het gruwelijke spel dat word gespeeld. Wees gewaar! Voel wat je voelt en weet wat je weet. Hoor alles aan MAAR ga niet direct in conclusie van dat is goed en dat is fout. Daardoor zie je het grotere plaatje niet meer. Daardoor houden we de dualiteit en de polarisatie in stand. Bijna alle groepen worden bespeeld. Vertrouw op wat jij weet en sluit nooit uit dat iets ook anders kan zijn.
Sta op, doe iets betekend ook jezelf informeren. Anderen informeren. Zelfs als mensen het niet willen horen. Ik heb genoeg weerstand mogen ervaren en dat de meerderheid van de mensen die ik om me heen had weg gingen nadat ik me in mijn besloten groep uitliet over dat ik bijna 7 jaar in een cult had gezeten. Niet leuk en weet dat dat hier waarschijnlijk ook gaat gebeuren MAAR er zal oneindig meer licht je kant op komen dan dat er mensen verdwijnen. Mensen kunnen het niet aan. Verantwoordelijkheid nemen voor wat men kiest is het moeilijkste voor een mens om te doen. Toegeven dat je een kant hebt gekozen die eigenlijk in de volksmond een beetje dom is. Want ja wie kiest er nu om in een cult te zitten?
Niemand! Net als dat niemand kiest om in een wereld te leven waar we elkaar kapot maken, waar we de aarde kapot maken. Waar we denken dat we goed bezig zijn maar waar (P)sycho(p)aten de wereld willen veroveren voor zichzelf en daarmee bereid zijn slachtoffers te maken. Dat is in een cult en ja mensen ook in de wereld altijd al zo geweest. Als het gaat om een serie moordenaar dan kan iedereen zich dat voorstellen maar als het gaat op grotere schaal zoals in een wereldwijde cult of nog groter dan is dat in ene onvoorstelbaar en een (C)omplot (t)heorie. Ik snap het, geloof me, ik heb zelf 6 jaar de cult verdedigd ook al zag ik wel wat er grootschalig in de wereld gebeurde de laatste paar jaar. Dat zag ik eerst en toen pas zag ik dat ik zelf ook in een (p)sycho(p)athische grip zat.
En als je het eenmaal gaat zien dan zal je verantwoordelijkheid voor jezelf moeten nemen door dit voor jezelf te erkennen en ook te gaan benoemen. Niet om jezelf er fout om te maken, integendeel, de verantwoordelijkheid voor jezelf nemen en erkennen naar jezelf toe maakt je juist vrij. Vrij van de grip, vrij van de schuldvraag, vrij van jezelf fout maken. Het is een heel proces want je bent ook niet in 1 dag daar gekomen maar je gaat de ene programmering na de andere zien en door de verantwoordelijkheid naar jezelf te nemen kan je hier door werken zonder jezelf stil te zetten. Soms denk je dat je stil staat maar dan merk je als je daar naar kijkt zonder jezelf fout te maken en het er laat zijn dat het verder glijd en jij op een gegeven moment weer meer inzichten krijgt in hoe dat kon gebeuren. Niet omdat je het "hoe" uitzoekt en je erin vastbijt maar doordat je erkend dat het speelt en je het er ziet zijn en het er laat zijn. Juist dan draait het filmpje door maar dan word het jou film en niet meer de aangenomen film. Door ernaar te kijken en je er niets mee hoeft.
Sta op voor jezelf! Doe iets voor jezelf! Sta op voor de kinderen! Doe iets voor de kinderen! Sta op voor de wereld! Doe iets voor de wereld! Sta op, kijk, lees, informeer, vraag en laat het er zijn. Alles. Dan zal je merken dat de film doorglijd en in ene alle kanten op kan gaan. Geen doel bewust einde, voor niemand niet maar een bewegende mogelijkheid naar de transformatie en manifestatie van een nieuwe wereld. Een wereld van ons, door ons en met ons. Een wereld vol licht, liefde en leven.
Lieve groetjes, Anita <3
